کتاب «افسانه عادی بودن» با زیرعنوان تروما، بیماری و درمان در فرهنگ سمی اثری از گبور مته و دنیل مته در مورد سلامتی است؛ سلامتی روانی و جسمانی افراد که این روزها به‌شدت در خطر قرار دارد. نویسنده در این کتاب به ما نشان می‌دهد که سبک زندگی امروزی چطور ما را تحت تسلط خود درآورده و آسیب‌های بی‌شماری به سلامتی جسمانی و روانی‌مان می‌زند. گبور مته به‌عنوان یک پزشک، در این کتاب با همراهی دنیل مته حاصل سال‌ها تحقیقاتش را در اختیار خوانندگان قرار داده است.

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، انتشارات میلکان این کتاب را با ترجمه آراز بارسقیان منتشر کرده است.


نگاهی به روند زندگی خودتان بیندازید؛ در طول هفته چقدر در معرض استرس هستید؟ چقدر غذای ناسالم مصرف می‌کنید؟ چقدر از عمرتان را پای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و داده‌‌‌های نامطمئنشان دور می‌ریزید؟ حالا به زندگی اطرافیانتان نگاه کنید! آیا وضعیت بهتری دارند؟ 
کتاب افسانه عادی بودن به ما می‌گوید صرف اینکه آدم‌های زیادی به یک شکل زندگی می‌کنند باعث نمی‌شود آن شکل از زندگی عادی باشد! ما زندگی عادی نداریم چون مدام در معرض آسیب و خطریم و هر لحظه به بیماری نزدیک‌تر می‌شویم. درواقع می‌شود گفت افراد بیمار عادی‌تر از ما هستند، چون به این سبک زندگی ناسالم پاسخ داده‌اند. 

گبور مته یک پزشک است و سال‌های سال از عمرش را صرف سلامتی و پشت‌پرده‌ی آن کرده است. او در این کتاب شما را وامی‌دارد سبک زندگی‌تان را بازبینی کنید و دیدگاه تازه‌ای به سلامتی به دست بیاورید. سبک نوشتن کتاب نیز ساده و شفاف است و هر کس در هر شرایطی می‌تواند از مطالعه‌اش بهره ببرد. 

همه‌ ما به‌عنوان بزرگسال‌هایی که در بطن جامعه زیست می‌کنیم، می‌توانیم با این کتاب تکانی بخوریم، نگاهی به سبک زندگی‌مان بیندازیم و ببینیم واقعا چیزی که دنیای مدرن به‌عنوان زندگی عادی به ما القا کرده، امری عادی است؟ اصلاً عادی به چه معناست و چه کسی حدودش را مشخص می‌کند. زندگی پراسترس امروز می‌تواند قاتل سلامتی جسمانی و روانی‌مان باشد، درصورتی که کمی آگاهی و مراقبت ممکن است بازی را تغییر دهد.

باید افسانه عادی بودن را بخوانیم چون در معرض امواج رسانه‌هاییم، چون در زندگی مدرن غرق شده‌ایم و چون سلامتی باارزش‌ترین دارایی ماست که در غیابش هیچ چیز دیگری نداریم. مطالعه‌ی افسانه عادی بودن باعث می‌شود حداقل نیازهایمان را به بهانه این‌که نوع زندگی‌مان عادی‌ست، نادیده نگیریم، حواسمان به گنج سلامتی باشد و کمتر به تعریف‌های جامعه تن بدهیم.