به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، این روزها رسانه های غربی روی دوگانه نتانیاهو-بایدن تمرکز زیادی کرده و مدعی پایان یافتن صبر رئیس جمهور آمریکا در قبال نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس و کابینه جنگ شده اند. در یکی از این موارد، پایگاه آکسیوس مدعی شد رئیسجمهور آمریکا در آخرین تماس با نخستوزیر رژیم صهیونیستی، تلفن را به روی نتانیاهو قطع کرد و به گفتوگو پایان داد.
دیگر رسانه های آمریکایی نیز از پایان صبر بایدن در قبال اقدامات کابینه نتانیاهو (در قبال جنگ غزه ) خبر می دهند. شاید این ساده ترین راه برای سانسور مدیریت جنگ غزه از سوی واشنگتن باشد.
واقعیت اینکه برجسته سازی دوگانه نتانیاهو -بایدن آدرس غلط درقبال جنگ غزه و تحلیل ابعاد فرامتنی و متنی آن به شمار می رود. فراموش نکنیم دولت بایدن در مدتی که رسانه های غربی در حال مانور خبری و تحلیلی هدفمند و اغراق آمیز بر سر اختلاف کاخ سفید و تل آویو هستند، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره وقوع آتش بس در غزه را وتو و حتی در حمایت از رژیم اشغالگر قدس، به صنعا حمله نظامی کردند.
در این میان، رسانه های وابسته به لابی صهیونیسم در آمریکا از اختلافات روبنایی و ساده ای که میان بایدن و نتانیاهو وجود دارد، به مثابه نکته انحرافی برای تحریف ماهیت جنگ غزه و نقش حقیقی واشنگتن در وقوع و استمرار آن استفاده می کنند. شواهد میدانی و اطلاعاتی نشان می دهد، آمریکا نه تنها حامی مطلق رژیم اشغالگر قدس در نسل کشی غزه به شمار می رود، بلکه بسیاری از تصمیمات میدانی و عملیاتی در غزه، خان یونس و حتی فازبندی جنگ در ابعاد زمینی و هوایی از سوی فرماندهان سنتکام انجام می شود. در چنین شرایطی حتی اگر اختلافی میان نتانیاهو و بایدن وجود داشته باشد، اهمیت چندانی ندارد.
بخشی از دوگانه سازی رسانه های آمریکایی میان بایدن و نتانیاهو، از سوی رسانه های حزب دموکرات و با هدف جلوگیری از ریزش تصاعدی آرای بایدن در نظرسنجی های انتخاباتی انجام می شود. نظرسنجی های عمومی و ایالتی نشان می دهند، رئیس جمهور آمریکا به واسطه حمایت از کودک کشی صهیونیست ها در غزه و خودداری مکرر از آتش بس در جنگ، پایگاه رأی خود در انتخابات ریاست جمهوری را میان اقلیت های نژادی، مسلمانان و جوانان از دست داده است.
همین موضوع سبب شده است در ایالت های مهم و سرنوشت ساز مانند پنسیلوانیا، میشیگان، ویسکانسین، جورجیا و آریزونا شاهد برتری دونالد ترامپ بر رئیس جمهور کنونی آمریکا باشیم. در چنین شرایطی بایدن به مانور کاذب بر روی اختلافات خود و نتانیاهو نیاز دارد که آن را به وسیله رسانه های متبوع حزب دموکرات انجام می دهد.
آنچه مسلم است، اینکه تفکیک و تمایز واشنگتن و تل آویو از یکدیگر در جنگ غزه و در نظر گرفتن این دو بازیگر سلطه گر و تروریست به مثابه دو کنشگر متفاوت، بدترین خطای تحلیلی ممکن به شمار می آید و باید از آن اجتناب کرد.