اوسمار ویه‌را، سرمربی سابق پرسپولیس، بعد از سکوتی طولانی، حالا به درخواست‌ها برای مصاحبه پاسخ می‌دهد و در مورد دوران حضورش در پرسپولیس صحبت‌های جالبی را مطرح کرده است.

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، روزنامه قدس مصاحبه‌ای را با اوسمار ویرا انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

 هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد شما باشگاه را پس از قهرمانی ترک کنید آن‌هم در نخستین تجربه‌تان در مربیگری. 

بله، البته این تجربه اول من در مربیگری نبود، چون بارها در برزیل مربی بودم، اما اولین تجربه مربیگری من در ایران بود. این فصل با جدایی یحیی خیلی سخت شد. وقتی آقای درویش از من دعوت کرد مربی تیم بشوم مطمئن بودم می‌توانم شرایط را کنترل کنم. چون بازیکنان  و کل باشگاه از من حمایت کردند. فکر جدایی در سر نداشتم. اما خب وقتی مسائل و مشکلات خانوادگی و کاریم را کنار هم گذاشتم و تفکراتم را هم در نظر گرفتم، به این نتیجه رسیدم که نمی‌توانم تصور کنم فصل بعد برای پرسپولیس چه اتفاقی می‌افتد و در نهایت تصمیم گرفتم جدا شوم، نه به این خاطر که ناراضی بودم، بلکه در این دو سال از پرسپولیس خیلی رضایت داشتم، بازیکنان و هواداران رو دوست داشتم. اما در آن لحظه به فضایی دیگر برای کار کردن نیاز داشتم. 

آیا بین شما و باشگاه مشکل مالی بر سر تمدید قرارداد وجود داشت؟ 
نه، به هیچ عنوان. پیشنهادی که باشگاه به من داد همانی بود که خواسته بودم و اصلاً بحث پول نبود. 

چرا بوریرام را انتخاب کردید؟ 
بوریرام باشگاه بزرگی در تایلند است.  آن‎ها هم ‌یک تیم حرفه‌ای مثل پرسپولیس هستند که در ‌یک لیگ حرفه‌ای بازی می‌کنند و فکر می‌کنم بهترین فرصت برای من بود تا دانسته‌هایم را در اختیار یک کشور دیگر در این منطقه قرار دهم؛ جاهایی مثل ژاپن، کره جنوبی و کشورهای دیگر آسیا. 

شایعاتی وجود داشت که می‌گفتند قبل از پایان فصل در ایران با این باشگاه مذاکره کرده بودید، آیا درست است؟ 
نه، حقیقت ندارد. دو یا سه هفته بعد از اینکه سرمربی پرسپولیس شدم، به من پیشنهاد دادند و همان موقع من گفتم الان نمی‌توانم پرسپولیس را ترک کنم. 

 از روزهای مربیگری در پرسپولیس بگویید؟ 
انتظارات هواداران پرسپولیس در زمان جدایی یحیی این بود که برانکو یا نام‌های بزرگی جایگزین او شوند و توقع نداشتند یک کمک مربی سرمربی تیم شود. چیزی که آن لحظه من را ناراحت کرد رفتار یا احساسات هواداران نبود، مشکل من این بود که آن‌ها به خانواده من در برزیل در اینستاگرام حمله کردند. چیزهایی گفتند که هرگز ندیده بودیم و نباید می‌دیدیم. مثل اینکه به همسرم گفته بودند شوهرت را می‌کشیم، به دخترم گفته بودند پدرت را به قتل می‌رسانیم. می‌دانم که این چیزها احساسی است،  اما شیوه مناسبی نیست.

 استراتژی شما در شهرآورد چی بود؟ 
استقلال کاملاً دفاعی بازی می‌کرد. لحظات زیادی را در بازی داشتیم که استقلال ۱۰ بازیکن را در زمین خود داشت. کار ساده‌ای نیست چون استقلال کلاً در ضربات سر قوی بود. گل‌های زیادی با ضربه سر در حملاتشان می‌زدند، اما با ضربه سر گل نمی‌خوردند. تیم حریف فقط می‌خواست که نبازد. 

 برگردیم به بازی تعیین‌کننده مقابل استقلال خوزستان، چی شد که پرسپولیس سه تا گل خورد؟ 
بازی خیلی سختی بود، اما چیزی که در ذهنم بود این بود که اول باید بازیکنان را آرام کنیم تا متوجه شوند فقط به‌یک گل نیاز داریم. بعدش گل دوم را می‌زنیم و حتی این توانایی را داریم که بازی را مساوی کنیم. من سعی کردم بازیکنان را آرام کنم تا دوباره اعتماد به نفس پیدا کنند.  البته تغییر سیستم و تعویض‌هایمان جواب داد. 

 اما ‌یک‌سری شایعات بود که بین دو نیمه میان شما و برخی بازیکنان در رختکن درگیری رخ داده.
نه، مربی‌ای هستم که معمولاً کنترلم را از دست نمی‌دهم. سعی می‌کنم ذهنم را در برابر مسائل باز نگه دارم. از همه بازیکنان حاضر در آن بازی می‌توانید بپرسید. خیلی آرام با آن‌ها صحبت کردم و گفتم خونسرد باشند اگر در آن لحظه با بازیکنانت بحث کنی، اوضاع بدتر می‌شود. 

 کدام تیم و کدام سبک بازی در طول این دو سال شما رو شگفت‌زده کرد؟ 
فکر می‌کنم سپاهان خیلی خوب بود، تیمی بود که توجهم رو جلب کرد و مس رفسنجان هم با آن بودجه‌ای که داشت کارش عالی بود، به مربیشان هم این را گفتم. مسعود شجاعی فکر می‌کنم اگه زمان کافی داشت، با شیوه‌ای که به فوتبال نگاه می‌کند، واقعاً می‌توانست عالی نتیجه بگیرد، اما به زمان نیاز دارد چون ریسک زیادی در بازیش می‌کند. 
 

بیایید درباره آخرین بازی با مس صحبت کنیم. دلیل اصلی اینکه تیم نتوانست بازی‌های درخشان قبلی خودش را در بازی آخر مقابل مس انجام بدهد، چیست؟ 
اول از همه این را اضافه کنم که مس رفسنجان با این مربی، تیم خیلی خوبی شد. اصلی‌ترین دلیل می‌تواند حریف باشد. زمان می‌خریدند، پاس می‌دادند، بدون فشار بازی می‌کردند، برایشان راحت بود که بازی کنند. واقعاً تیم خوبی بودند چون مقابل چهار تیم صدر لیگ نباخته بودند. تصمیممان برای گذاشتن گئورگی گولسیانی در خط حمله در آن لحظه، شرایط تیم را عوض کرد. 

به نظر لحظه حساس بازی یعنی گل پرسپولیس، آفساید بود؟ 
قسم می‌خورم بالای صدبار این گل را تماشا کردم و مطمئن نیستم که آفساید هست یا نیست. فکر می‌کنم لیگ ایران باید روی کمک داور ویدئویی سرمایه‌گذاری کند. 

هواداران در ایران فکر می‌کنند پرسپولیس توسط دولت یا فدراسیون یا داورها حمایت می‌شود شما به این موضوع اعتقادی دارید؟ 
فکر می‌کنم چنین چیزی حقیقت ندارد؛ چون اگر درست بود، به‌ باشگاه پول می‌دادند و اجازه نمی‌دادند حقوق‌ها دیر شود، اجازه نمی‌دادند پاداش‌ها پرداخت نشود. به نظر من کاملاً اشتباه فکر می‌کنند. فکر می‌کنم اشتباهات گاهی به نفع پرسپولیس و گاهی به ضرر پرسپولیس بوده است. 

چیزی هست که بخواهید بگویید؟ مثل‌ یک راز یا چیز دیگر،  به‌خصوص در رختکن. 
من عاشق زندگی کردن در تهران هستم، جو آنجا را دوست داشتم. می‌توانستم آن اطراف قدم بزنم، به بازار می‌رفتم، چیزهای جدید را امتحان می‌کردم. غذاهای جدید را تست می‌کردم. خیلی خوب بود اما چیزی که بیشتر از همه دلم برایش تنگ می‌شود، فضای تمریناتمان با بازیکنان جوان و باتجربه هست. ما یک روز قبل از بازی، راندو بازی می‌کردیم و من هم با آنها بازی می‌کردم. با هم خیلی چالش داشتیم؛ من، کنعانی، بازیکنان جوان تیم. اجازه نمی‌دادیم بازیکنان دیگر به بازی‌مان بیایند. تلاش می‌کردیم ببینیم چه کسی بیشتر وسط می‌ماند. در رختکن و تیممان جو بسیار خوبی داشتیم. برای این چیزها دلم تنگ می‌شود.