به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، مجتبی رشوند تهیهکننده فیلم سینمایی «یادگار جنوب» به کارگردانی حسین دوماری و پدرام پورامیری که به تازگی به چرخه اکران اضافه شده است؛ درخصوص چگونگی ساخت این اثر به خبرنگار فرهنگ و هنر برنا؛ گفت: زمانی که فیلمنامه را خواندم و دیدم روایتی غیرخطی دارد ترغیب به همکاری شدم. کار کردن با ۲ کارگردان اصلا دشوار نبود چرا که آنها پیش از این تجربه موفقی در فیلم جاندار داشتند و بسیار هماهنگ و همسو بودند.
وی درباره این فیلم پُربازیگر و انتخاب چهرههای مشهوری چون پژمان جمشیدی، سحر دولتشاهی، الناز شاکردوست و... بیان کرد: با پورامیری و دوماری در خصوص گزینش بازیگران مشورت کردیم. شخصیتهای قصه را درنظر گرفتیم و براساس آن بازیگران فیلم را انتخاب کردیم. اولین چیزی که برایمان مهم بود گزینش افرادی بود که از پس نقش بربیایند.
تهیهکننده فیلم «یادگار جنوب» در پاسخ به این پرسش که چرا به جای انتخاب صابر ابر برای نقش کوتاهی با این گریم سنگین از بازیگری مُسن بهره نگرفتید؟ توضیح داد: خیلیها این نقد را به ما وارد کردند و گفتند بهتر بود از فلان بازیگر استفاده میکردید. در ابتدا برای ما این مهم بود که بازیگر بتواند نقش و پیام نقش را به تماشاگر برساند. سکانسی که صابر ابر در آن حضور دارد جزو سکانسهای درخشان برای مخاطب است و ما فکر کردیم تنها کسی که از پس این نقش برمیآید اوست. تعداد زیادی از مخاطبان پس از بیرون آمدن از سالن سینما بارها به ما گفتهاند که نقش صابر ابر در یادگار جنوب، یکی از شاهنقشهای این بازیگر در سینماست.
رشوند در پاسخ به این پرسش که آیا ازدواج وحید رهبانی در فیلم با زنی که در کُماست قانونی و شرعی است، توضیح داد: بله، ما از دفتر مراجع سوال کردیم و گفتند عقد دائم امکانپذیر نیست اما درصورتی که صیغه ۹۹ساله خوانده شود، مانعی نداشته است.
وی با اشاره به بازخورد مخاطبان پس از تماشای این فیلم بیان کرد: با هرکسی که در سالن سینماها مواجه شدیم ریاکشن بسیار خوبی داشت. بسیاری به ما میگفتند اصلا دیگر چنین عشقهایی وجود ندارد درصورتی که هنوز جوانهای عاشق زیاد هستند که دوست داشتنهایشان شریف و اصولی است.
رشوند درباره دشواریهای ساخت فیلم مستقل در سینمای ایران گفت: برای افرادی چون ما که با سرمایه شخصی فیلمهای مستقل میسازند کار کردن در سینمای ایران بسیار دشوار است. نمیدانم بگویم متاسفانه یا خوشبختانه اما بدون هیچ تدبیری هفتهای یک فیلم به چرخه اکران اضافه میشود. این چه جنگی است که شروع شده است. آثار کُمدی یکدیگر را میخورند، فیلم ما هم که پایین جدول فروش است. البته این را بگویم که یادگار جنوب در حال حاضر پرفروشترین فیلم در ژانر اجتماعی است. در حقیقت من و کارگردانهای اثر در این وضعیت سینما ریسک کردیم که تغییر ژانر دادیم.
وی درباره تبلیغات فیلم یادگار جنوب عنوان کرد: متاسفانه فیلم ما بیلبورد شهری برای تبلیغات ندارد و فقط از طریق فضای مجازی میتوانیم اثرمان را به مخاطب معرفی کنیم. یادگار جنوب بیشتر دهان به دهان در حال فروش است. هیچ حمایتی از فیلمهایی مانند ما نمیشود. رسانههای داخلی باید از فیلمهای مستقل حمایت کنند. جالب است این بین هنوز یکسری از فیلمها از سال پیش روی پرده هستند. مسئولان وقتی میبینند شرایط به این شکل است چرا تدبیری نمیاندیشند؟ به عقیده من باید اعلام کنند دانشکده و دانشگاههای مرتبط با سینما بسته شوند چون اگر به همین وضع بخواهیم پیش برویم واقعا اوضاع سینما نگرانکننده خواهد بود.
رشوند در پایان عنوان کرد: اگر وضعیت سینما همینگونه باشد سرمایهگذارها دیگر یا پیدایشان نمیشود یا سمت آثاری میروند که ارزش هنری ندارد. متاسفانه تعادل در بخش خصوصی سالهاست که حذف شده است. باید به چشم و زمان مخاطب احترام بگذاریم. این پرسش مهم پیش میآید که ما واقعا به فرهنگ فکر میکنیم یا دنبال شوآف هستیم؟ سینما یکی از مهمترین مدیومهای فرهنگ است. امیدوارم این موضوع با تدبیر درست هرچه سریعتر حل شود.