از رسوم سال جدید که در روز ۱۳ فروردین، نخستین ماه سال، انجام می‌شود، سیزده به در است که برای در کردن نحوست سال جدید انجام برگزار می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، از موخرات نوروز سیزده بدر است که با آنکه اکثر مردم به دلیل نحوست سیزده به کوه و دشت م‌یروند ولی عده ای هم به چشم نحسی به آن نگاه نمی کنند و آن را آغاز دنیایی جدید می دانند.

پس از دوازده روز جشن، مردم برای پایان تعطیلات و جشن های نوروزی به دامان طبیعت می روند و از قدیم الایام رسوم مختلف در نقاط مختلفی که از نظر فرهنگی و تمدنی اشتراکاتی دارند را برگزار می کنند. رسومی مانند به آب انداختن سبزه، شکستن گردو، گره زدن سبزه، پختن آش رشته و صدها و شاید هزارها رسم دیگر.

ولی واقعیت این رسوم چیست؟ آیا هدفی جز رفع نحسی دارند یا به استقبال سال کاری جدید و یا حتی دنیایی جدید می روند.

بعضی منجمان اگر این روز با سیزدهم ماه قمری همزمان می‌شد آن را به شدت نحس می‌دانستند و راه نجات از آن را دست کشیدن از کار و پناه بردن به طبیعت می‌دانستند ولی از طرف دیگر عده ای معتقد به میمنت سیزده بدر بودند همان طور که ابوریحان در آثار الباقیه می‌فرمایند « روز سیزدهم که به نام تیر روز است در نزد ایرانیان خجسته است» که می‌توان حمل بر قدردانی از ایزد و استقبال از آغاز جهانی جدید دانست و جالب آن ست که ایشان می‌فرماید در نزد ایرانیان خجسته است و صحبتی از نحوست نمی کند.
 

حال داستان این دنیای جدید چیست؟