به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، یک منبع نزدیک به نخست وزیر انگلستان به ساندی تایمز گفته است که سوناک در آغاز هر هفته 36 ساعت روزه میگیرد و از ساعت 5 بعد از ظهر یکشنبه تا 5 صبح روز سهشنبه فقط آب، چای یا قهوه سیاه میخورد.
آدام کالینز، دانشیار تغذیه در دانشگاه سوری، معتقد است که رویکرد سوناک اساساً نسخه سختگیرانهتری از رژیم غذایی محبوب 5:2 بود، در حالی که این عمل ممکن است، شبیه رژیم شدیدی باشد که توسط برخی از کارآفرینهای سیلیکون ولی حمایت میشود و از افراد میخواهد که دو بار در هفته تمام روز خود را به دریافت 500-600 کالری محدود میکنند. وقتی دو روز را با هم جمع میکنید، همان روزه سی و شش ساعته از کار در میآید.
با این حال، جیمز بتز، استاد فیزیولوژی متابولیک در دانشگاه باث، تاکید میکند که رژیم غذایی کالری محدود که توصیه میکند دو روز در هفته تنها 500 یا 600 کالری دریافت کنید، مانند آن رژیمی که ریشی سوناک از آن پیروی میکند بدن را در حالت گرسنگی قرار نمیدهد؛ برنامهای که ریشی سوناک از آن پیروی میکند به این معنی است که بدن از طریق ذخایر انرژی طبیعی خود، خودش را اداره میکند.
کالینزمعتقد است: در اصل، کاری که شما در روزههای سی و شش ساعته انجام میدهید این است که بدن را از استفاده از کربوهیدرات های اساسی برای سوخت به سمت استفاده از چربی به عنوان سوخت سوق دهید.
کالینز می گوید تحقیقات خودش از مقایسه افرادی که به مدت 36 ساعت روزه میگرفتند، با افرادی که برای همان دوره از رژیم غذایی با کالری محدود پیروی میکردند و افرادی که به طور معمول غذا میخوردند، نشان میدهد که هر چه روزه سختتر باشد، تغییر بدن از سوزاندن کربوهیدراتها به استفاده از چربی بیشتر میشود، اگرچه کالینز اضافه کرده است که این امر با عدم تحمل موقت گلوکز همراه است.
او خاطرنشان میکند که روزهای مانند روزهای که سوناک انجام میدهد، میتواند "انعطاف پذیری متابولیک" را به ارمغان بیاورد - توانایی بدن برای جابجایی بین سوختهای مختلف را افزایش دهد. کالینز میگوید که این میتواند منجر به "تابآوری متابولیک" شود، به عبارت دیگر توانایی بهتری برای مقابله با فشارهای رژیم غذایی و سبک زندگی مدرن - خواه دورههای پرخوری، بی تحرکی یا استرس باشد به همراه میآورد.
همچنین شواهدی وجود دارد که روزه میتواند باعث اتوفاژی شود - فرآیندی که کالینز آن را به تمیز کردن فنری تشبیه میکند. «سلولهای شما شروع به تجزیه اجزای سلولی میکنند و سپس آن اجزا را برای چیزهای دیگر بازیافت میکنند. این ممکن است به توضیح برخی از مزایای آشکار روزهداری برای پیری و ترمیم DNA کمک کند.»
مطالعات نشان می دهد که هر چه افراد مبتلا به دیابت نوع 2 زودتر روزه بگیرند، شانس بیشتری برای بهبود بیماری خود دارند.
با این حال، کالینز اشاره کرده است که چنین تأثیراتی و همچنین ادعاهایی مبنی بر اینکه روزه میتواند منجر به زندگی طولانیتر شود، عمدتاً بر اساس تحقیقات انجام شده در مورد حیواناتی مانند جوندگان است که اغلب در معرض روزههای طولانیتر هستند. او می گوید: «من نمیدانم که آیا میتوانید آن اثرات را تنها با یک روزه ۳۶ ساعته یک بار در هفته دریافت کنید یا خیر».
بتز موافقت کرد. «[برای سوزاندن چربی به جای کربوهیدرات] فواید پیشنهادی زیادی وجود دارد. اما بسیاری از تحقیقات واقعاً [در] انسانها اثبات نشده است. بنابراین با انتخاب چنین برنامه غذایی ما شاهد مزایای چشمگیر سلامتی، قطعا در کوتاه مدت نیستیم.»
بتز اضافه کرد که در حالی که روزه میتواند به کاهش وزن کمک کند، همچنین میتواند اثرات کمتر دلخواهی مانند از دست دادن عضلات داشته باشد. او میگوید: «همچنین میتوانید در طول روزهداری کمی از نظر فیزیکی غیرفعال باشید، زیرا سطح انرژی لازم برای آن را ندارید.»
در حالی که کالینز خاطرنشان میکند که تغییر روی چربی سوزی باعث تولید کتونها میشود، موادی شبیه به پاککننده لاک ناخن، که با افزایش هوشیاری ذهنی و سرکوب اشتها مرتبط است. اما او می گوید: «حتی [بعد از] 36 ساعت روزه داری، سطح کتونها فوق العاده بالا نخواهد بود.»
بتز معتقد است: «تحقیقات خودش روی کسانی که از دوشنبه تا جمعه غذا نمیخورند، نشان میدهد که ممکن است چندین روز طول بکشد تا مزایای شناختی احساس شود. چیزی که منتظرش هستید این است که کتونها وارد شوند؛ سی و شش ساعت [روزه داری] طولانی است، اما شما در حال رسیدن به نقطهای هستید که ممکن است احساس هوشیاری بیشتری داشته باشید؛ همین طور احساس کنید که انرژی بیشتری دارید.»
کالینز میگوید که رژیم سوناک برای همه مناسب نیست، و خاطرنشان میکند کسانی که اختلالات غذایی دارند یا باردار هستند نباید این کار را انجام دهند، افراد مبتلا به دیابت نیز باید مراقب باشند. با این حال، عدم تحمل موقت گلوکز ممکن است با افزایش حساسیت به انسولین برای افراد مبتلا به پیش دیابت مفید باشد.
نوید ستار، استاد پزشکی متابولیک در دانشگاه گلاسکو البته در این مورد هشدار میدهد که: «اگر مردم تصمیم گرفتند که [روزه] بگیرند، باید سعی کنند این روزه را با پرخوری در بقیه هفته جبران نکنند.»