«نودل» حالا خیلی وقت است که تبدیل به خوراکی محبوب در سرتاسر جهان شده است؛ خوراکی ساده که زمان آماده‌سازی‌اش هم چندان طولانی نیست!

به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، واژه نودل از کلمه آلمانی Nudel در قرن هجدهم گرفته شده است و غذایی تهیه شده از خمیر بدون مایه است که به صورت صاف غلتانده و در نهایت به صورت نوارها یا رشته‌های بلند بریده، کشیده یا اکسترود می‌شود. نودل‌ها را می‌توان برای نگهداری کوتاه مدت در یخچال تهیه کرد یا خشک کرده و برای استفاده در آینده مورد استفاده قرار داد.
 
به نودل در چین ماین یا میان (Mein – Mian) می‌گویند. Lo mein همان نودل ترکیبی از سبزیجات و گوشت است؛ در حالی که chow mein یا chao mian به معنای «نودل سرخ شده» است.
 
نودل‌ها را معمولا در آب جوش می‌پزند و گاهی اوقات روغن یا نمک به آن اضافه می‌کنند. گاهی در ماهیتابه سرخ کرده یا در قابلمه همراه آب می‌پزند. همچنین در برخی از نقاط دنیا به آن چیزهایی مثل سس اضافه می‌شود یا آن را در سوپ استفاده می‌کنند.
 
به طور کلی می‌توان گفت در تاریخچه نودل، ترکیب مواد در غذاهای نودلی منشا ژئوفرهنگی دارد و نودل در بسیاری از فرهنگ‌ها غذای اصلی است. مثلا نودل چینی، نودل فیلیپینی، نودل اندونزیایی، نودل ژاپنی، نودل کره‌ای، نودل ویتنامی و نودل ایتالیایی در دنیا معروف و شناخته‌شده هستند.
 
در حالی‌که محبوبیت نودل یک توافق عمومی پذیرفته شده است، اما همچنان منشا به وجود آمدن این غذای خوشمزه موضوعی مورد بحث است. در تاریخچه نودل مدعیان زیادی از کشورهای مختلف، خود را خالق نودل معرفی می‌کنند. اما در این میان دعوای اصلی بین ایتالیا و چین است. ایتالیایی‌ها ادعا می کنند که پیشگامان این غذای گیاهی هستند، در حالی که چینی‌ها استدلال می‌کنند که آنها این حس آشپزی را اختراع کرده‌اند.
 
برخی از مورخان بر این باورند که خاستگاه نودل خاورمیانه بوده و در اصل با آرد سمولینا درست شده و قبل از پختن خشک شده است. برخی دیگر بر این باورند که زادگاه آن جایی در آسیای مرکزی بوده است. بسیاری از چینی‌ها هم معتقدند که این غذا ابتدا در چین ایجاد شده و از طریق سفرهای دریایی مارکوپولو به غرب گسترش یافته است.
 
نودل از آن دسته غذاهایی است که توانسته سفری طولانی برود و در این سفر همه را مجذوب خود کند. اکنون در تمام نقاط دنیا مردم با نودل به عنوان یک غذای سریع آشنا هستند، حتی اگر از تاریخچه نودل بی‌خبر باشند.
 
اما این اصلا بدین‌معنا نیست که نودل غذایی بدون ضرر است. محققان بیمارستان عمومی ماساچوست از یک دوربین کوچک برای مشاهده اثرات نودل بر روی دستگاه گوارش در مدت ۳۲ ساعت استفاده کردند.
 
این ویدئو نشان داد که معده به سختی کار می‌کند و به عقب و جلو منقبض می‌شود تا رشته‌ها را بشکند. رشته فرنگی برای مدت طولانی هضم نشده باقی ماند و دستگاه گوارش را به شدت تحت فشار قرار داد. علاوه بر این، ماندن نودل های فوری در دستگاه گوارش برای مدت طولانی به این معنی است که شما بیش از حد در معرض مواد شیمیایی سمی و نگهدارنده ها مانند TBHQ و BHA موجود در نودل قرار می گیرید که می تواند سرطان زا باشد. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض TBHQ همچنین می تواند باعث آسم، اضطراب و اسهال در برخی افراد شود. همچنین می تواند بر کبد و اندام های تناسلی تأثیر منفی بگذارد.