شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳ , 23 Nov 2024
شنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۲۶
کد مطلب : 416623
صبحانه، دوست یا دشمن

آیا خوردن صبحانه واقعا همان قدر که می‌گویند، ضروری است؟

پروژه ایران : آیا صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی در روز است؟ پاسخ این سوال احتمالاً بستگی به این دارد که برای بقیه روز و وعده‌های غذایی دیگر چه کاری انجام می‌دهید.
صبحانه کامل
صبحانه کامل
به گزارش پایگاه خبری پروژه ایران، قبل از انقلاب صنعتی، بیشتر مردم برای صبحانه باقی مانده غذای دیروز را می‌خوردند – این هم در صورتی بود که چیزی از دیروز باقی مانده باشد! در دوران معاصر ما برادرزاده زیگموند فروید، ادوارد برنیز، یک کمپین تبلیغاتی ابداع کرد که در دهه 1920 مواد اصلی تخم مرغ و بیکن را رایج کرد.

در همین زمان بود که جان هاروی کلوگ خط تولید محبوب خود از غلات صبحانه (سریال، برشتوک) را معرفی کرد تا به ما کمک کند از گناه در حق بدنمان اجتناب کنیم. اما با توجه به اینکه تعداد کمتری از ما در مزارع یا کارخانه‌ها کار می‌کنیم، آیا شروع روز با مقدار زیادی پروتئین – یا حتی یک کاسه غلات مفید است؟

به نظر می رسد نخوردن صبحانه آن‌قدرها که گفته می‌شد برای بدن مضر نیست و ممکن است در واقع فوایدی برای سلامتی هم داشته باشد. اول، اجازه دهید با لابی طرفدار صبحانه آشنا شویم.
چی شد که فکر کردیم خوردن صبحانه برای ما مفید است؟ تعداد قابل توجهی از مطالعات مشاهده‌ای (مثلاً
برخلاف آزمایش‌های کنترل‌شده) نشان می‌دهد که افرادی که صبحانه نمی‌خورند، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و سکته مغزی را در طیف وسیعی از جمعیت‌ها در سراسر جهان دارند.

همچنین داده‌های مشاهده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد افرادی که صبحانه می‌خورند تمایل دارند در طول روز کم تر غذا بخورند که منطقی است، زیرا به نظر می‌رسد حذف صبحانه سطح هورمون گرسنگی گرلین را بالا نگه می‌دارد، در حالی که هورمون سیری لپتین سرکوب می‌شود. با این حال، لازم است تاکید کنیم که عوامل زیادی وجود دارد که بر اساس آنها می‌توان این تحقیقات را زیر سوال برد.

شاید آن دسته از افرادی که مطمئن می‌شوند هر روز صبحانه می‌خورند به روش‌های دیگری نیز به سلامت خود توجه می‌کنند، در حالی که افرادی که فقط برای یک قهوه وقت دارند چنین لطفی به خودشان نمی‌کنند. اما اگر جمعیتی از مردم وجود داشته باشند که به وضوح سلامت خود را جدی می‌گیرند و عمداً صبحانه را حذف می‌کنند، چه؟ خب در واقع… درو پرایس، متخصص تغذیه می‌گوید: «نخوردن صبحانه را می‌توان به عنوان یک نوع «تغذیه با زمان محدود»  توصیف کرد، زیرا زمانی که می‌توانید غذا بخورید، عملا غذای کم تری می‌خورید.

ادعاهای زیادی در مورد تغذیه با زمان محدود وجود دارد، مانند حساسیت بهتر به انسولین، کاهش نشانگرهای التهاب و حتی بهبود میکروبیوم روده، اما شواهد مستقیم از آزمایشات بالینی هنوز نسبتاً
محدود است و بسیاری از عوامل دیگر وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند .

«اگر من با کسی کار می‌کردم که می‌خواهد برنامه‌ای شامل صرف صبحانه داشته باشد، بیشتر از همیشه بر آنچه که مصرف می‌کند، تأکید می‌کردم. اگر شخصی تعداد وعده های غذایی‌اش را از سه به دو کاهش می‌دهد، باید بیشتر روی انتخاب‌ این که چه چیزی می‌خورد تمرکز کند تا مطمئن شود پروتئین کافی، چربی‌های سالم، ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبر و سایر مواد مغذی مفید مانند مواد شیمیایی گیاهی که از سبزیجات دریافت می‌کند و البته، افراد زیادی هستند که اصلاً نباید به فکر حذف صبحانه باشند، از جمله افرادی که سابقه اختلال خوردن و بیماری‌های زمینه‌ای دارند، یا کودکان و افراد مسن. به هر حال دریافت انرژی ثابت در طول روز ایده خوبی است، اما غذاهای آماده آن قدری که فکرش را می‌کنید برای شما مفید نیستند.»

شعارهای تبلیغاتی را نادیده بگیرید و به گونه‌ای غذا بخورید که به شما امکان می‌دهد، سالم‌ترین انتخاب‌ها را داشته باشید. اگر این به این معنی است که ساعت 7 صبح چند تخم مرغ هم‌زده و یک عدد اسفناج بخورید، همین کار را بکنید. اما اگر تنها چیزی که برای رسیدن به ساعت 11 صبح نیاز دارید یک فنجان قهوه قوی است، زیاد نگران صبحانه نخوردن نباشید و اگر یک کاسه کورن فلکس می‌تواند به شما کمک کند تا از خوردن هله‌هوله خودداری کنید همین کار را انجام دهید.

بالاخره همه ما می‌توانیم صبح ها از کمی کمک استفاده کنیم.
 
https://theiranproject.com/vdcj8mextuqevmz.fsfu.html
نام شما
آدرس ايميل شما