پروژه ایران
: در یک دنیای ایده‌آل، کودکان در هر لحظه از روز باید سرگرم فعالیت‌های آموزشی و پر تحرک باشند و والدین نیازی به خرید تبلت یا اشتراک پلتفرم‌ها نداشته باشند. اما در دنیای واقعی وجود تبلت و تلویزیون برای اکثر والدین اجتناب‌ناپذیر است.
خوشبختانه، تحقیقات جدید در این باره می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگرچه این تحقیق کامل نیست (بیشتر تحقیقات در مورد زمان صفحه نمایش فقط به ارتباط بین انواع نمایش‌ها و نتایج در کودکان می‌پردازد) اما به ما کمک می‌کند تا با توجه به انتخاب‌های بسیار بسیار زیادی که در قالب صفحه نمایش ارائه می‌شود، آگاه شویم.
آیا مهم است، کودکتان چه چیزی را تماشا می‌کند؟
تحقیقات نشان می‌دهد که آنچه فرزند شما تماشا می‌کند، مهم است. بهترین شواهدی که ما برای این موضوع داریم، یک کارآزمایشی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده است که به طور تصادفی به والدین اختصاص داده شد تا فقط محتوای آنچه فرزندانشان تماشا می‌کردند را تغییر دهند و نه مقدار زمان آن را؛ این مطالعه نشان داد که صرفاً تغییر محتوای آنچه کودکان تماشا می‌کنند (یعنی درخواست از والدین برای اجرای برنامه‌های اجتماعی و آموزشی بیشتر) منجر به بهبود مهارت‌های اجتماعی و رفتار بهتر برای کودکان می‌شود.
کدام دسته برنامه‌های تلویزیونی را انتخاب کنیم؟
این تحقیق نشان می‌دهد که تغییر چیزی که فرزندتان روی صفحه تماشا می‌کند واقعاً مهم است و شما همچنان می‌توانید همان استراحت را در روز خود داشته باشید. بنابراین، به نظر می‌رسد چه نوع برنامه های تلویزیونی با بهترین نتایج (طبق تحقیقات) مرتبط هستند؟
نمایش با یک پیام اجتماعی: تحقیقات نشان می‌دهد برنامه‌هایی که رفتار مهربانانه و مفید را ترویج می‌کنند، ممکن است با نتایج بهتری همراه باشند. در کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که در بالا توضیح داده شد، به والدین آموزش داده شد که بر نمایش اجتماعی متمرکز شوند که منجر به بهبود مهارت‌های اجتماعی و رفتار بهتر شد. یک مطالعه تجربی همچنین نشان داد که کودکان پس از تماشای کارتون‌هایی که رفتار مهربانانه را به تصویر می‌کشد، بیشتر رفتار مهربانانه نشان می‌دهند. این نشان می‌دهد که کودکان واقعاً از نوع رفتاری که در تلویزیون می‌بینند، تقلید می‌کنند.
نمایش‌هایی که به نظر می‌رسد با کودک شما تعامل دارند: برخی از برنامه‌های کودکان سعی می‌کنند با نگاه کردن به بیننده و صحبت کردن با بیننده، پرسیدن سؤال، مکث برای پاسخ و غیره، تعاملات اجتماعی واقعی را تقلید کنند. اگرچه این رویکرد حتی از کودکان بسیار کم سن و سال نیز کامل نیست.
نمایش‌های واقع‌گرایانه: نمایش‌های واقع گرایانه به نمایش‌هایی اطلاق می‌شود که دارای حداقل عناصر فیزیکی غیرممکن یا فانتزی هستند. تحقیقات نشان می‌دهند که کودکان پس از تماشای یک نمایش فانتزی در مقایسه با یک نمایش واقع گرایانه، عملکرد اجرایی ضعیفی را نشان می‌دهند (عملکرد اجرایی به مجموعه‌ای از مهارت‌ها شامل خودکنترلی، برنامه‌ریزی، توجه و کنترل تکانه‌ها اشاره دارد). ما هنوز نمی‌دانیم که آیا این تأثیر موقتی است یا طولانی مدت اما این تحقیق نشان می‌دهد که ممکن است بخواهید از برنامه‌های تلویزیونی فانتزی قبل از مدرسه یا سایر فعالیت‌هایی که نیاز به عملکرد اجرایی دارند، اجتناب کنید.
نمایش‌هایی که برای کودکان طراحی شده‌اند نه نمایش‌هایی برای بزرگسالان: تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که برنامه‌های طراحی شده برای بزرگسالان را تماشا می‌کنند، بیشتر در معرض بیش فعالی، مشکلات رفتاری و اختلال در مهارت‌های اجتماعی هستند. مطالعه دیگری نشان داد که تماشای برنامه‌های کارگردانی بزرگسالان در کودکی با عملکرد اجرایی ضعیف‌تر و بهره هوشی پایین‌تر مرتبط است؛ در حالی که تماشای برنامه‌های کارگردانی شده توسط کودکان با هیچ یک از این پیامدهای منفی مرتبط نیست. مشخص شده است که حتی روشن کردن برنامه‌های تلویزیونی بزرگسالان در پس‌زمینه (مانند روشن کردن اخبار صبحگاهی) به کیفیت تعامل والدین و کودک آسیب می‌زند، بنابراین به یاد داشته باشید که وقتی کسی چیزی تماشا نمی‌کند تلویزیون را خاموش کنید.
نمایش‌های آموزشی: این ممکن است تا حدودی بدیهی به نظر برسد، اما کودکان سنین پیش دبستانی و بزرگتر واقعاً می‌توانند از طریق تلویزیون یاد بگیرند، بنابراین قرار دادن آنها در معرض نمایش‌هایی با هدف آموزش سواد، ریاضی و سایر مفاهیم آموزشی به کودکان ضرری ندارد. مطالعه دیگری نشان داد که تماشای برنامه تلویزیونی آموزشی در 2 سالگی با عملکرد اجرایی پیشرفته‌تر، مهارت‌های تحصیلی و آمادگی مدرسه در 3 سالگی مرتبط است.
فیلم‌های بزرگسالان در حال خواندن کتاب: ویدیوهای رایگان زیادی از کتاب‌هایی که با صدای بلند خوانده می‌شوند به صورت آنلاین وجود دارد که می‌تواند جایگزین عالی برای یک برنامه تلویزیونی معمولی باشد. می‌توانید این ویدیوها را در یوتیوب جستجو کنید. یک مطالعه اخیر نشان داد که کودکان 4 ساله از یک ویدیوی از پیش ضبط شده از فردی که در حال مطالعه کتاب است، به اندازه فردی که کتاب را به صورت زنده یا از طریق چت ویدیویی می‌خواند، یاد می‌گیرند. با این حال، کودکان شرکت‌کننده در این مطالعه کلمات کمتری را در شرایط ویدیوی از پیش ضبط‌شده تولید کردند، که نشان می‌دهد خواندن برای فرزندان شما به صورت زنده یا حتی از طریق FaceTime ممکن است همچنان از نظر زبان تشویقی از سوی کودکان ارجح باشد.
گزارشگر : سهیلا صدیقی
# تگ ها
