پروژه ایران
: رويدادهای جاری اغلب برای كودكان نامشخص است، اما صحبت كردن با آنها می‌تواند به آنها كمك كند احساس امنيت بيشتری داشته باشند.
چهارشنبه ۲۹ فروردين ۱۴۰۳ ساعت ۲۳:۳۵
کد مطلب : 419818
نكاتی برای والدين و مراقبان كودكان
تاب‌آوری در زمان بحران و جنگ
چه نكاتی می‌تواند به شما در آموزش تاب‌آوری به فرزندانتان كمك كند؟ همان‌طور كه از اين نكات استفاده می‌كنيد، به خاطر داشته باشيد كه سفر هر كودك در مسير تاب‌آوری متفاوت خواهد بود و دانش خودتان از فرزندتان شما را راهنمايی می‌كند.
با فرزندان خود صحبت كنيد
وقتي سؤالاتی دارند، صادقانه اما ساده و با اطمينان به آنها پاسخ دهيد. از آنها بپرسيد كه فكر می‌كنند چه اتفاقی خواهد افتاد، و به پاسخ‌های آنها گوش دهيد. برای سؤالاتی كه ممكن است پاسخ به آنها دشوار باشد، آماده باشيد، مانند "چرا آنها از ما متنفرند؟" و "آيا قراره بمیریم؟"
از خانواده خود مانند يك پوشش امنيتی برای فرزندان خود استفاده كنيد
مطمئن شويد كه فرزندانتان وقت زيادی برای خانواده داشته باشند. زمان بيشتری را با فرزندان خود به بازی كردن، خواندن برای آنها يا فقط نگه داشتن آنها بگذرانيد.
تعداد دفعات تماشای اخبار را برای فرزندانتان را در این برهه محدود كنيد
در شرایط پوشش اخبار جنگ و بحران توسط رسانه‌ها، تلويزيون يا راديو را خاموش كنيد. لازم نيست آنچه را كه در دنيا اتفاق می‌افتد از فرزندانتان پنهان كنيد، اما نبايد آنها را در معرض داستانهای دائمی درباره جنگ قرار دهيد. روزنامه‌ها و مجلاتي را كه پوشش عكسی گسترده ای از جنگ يا جلدهای ترسناك دارند كنار بگذاريد.
يك روال را ترسيم كنيد و به آن پايبند باشيد
بچه های خردسال كارهای روزمره و مناسك را دوست دارند. زمان خواب زمانی است كه براي فرزندانتان می‌توانید داستان بخوانيد. هنگامی كه وضعيت جهانی ناپايدار است، ممكن است فرزند شما كمتر بتواند تغييرات را در خانه تحمل كند.
حتما مراقب خودتان باشید
فرزندان شما چهره شما را می‌خوانند، اگر چهره شما منعكس كننده استرس و ترسی باشد كه ممكن است در این زمان احساس كنيد، آنها متوجه آن خواهند شد. بسياري از مردم متوجه می‌شوند كه روی آوردن به يك قدرت برتر، مثل خداوند می‌تواند كمك كند. «مراقب خودت باش تا بتونی از بچه‌هایت مراقبت كنی.»
از بازی برای كمك به كودكان خود برای بيان ترس‌های خود در مورد آنچه اتفاق می‌افتد استفاده كنيد.
آنها را تشويق كنيد تا از هنر يا بازی‌های وانمودی استفاده كنند تا آنچه را كه ممكن است قادر به بيان كلمات نباشند بيان كنند.
به فرزندان خود بگوييد كه حالشان خوب خواهد شد
به آنها اطمينان دهيد كه محافظت خواهند شد. يك برنامه اضطراری برای خانواده داشته باشيد و هر قسمتی از آن را كه فكر می كنيد فرزندانتان می توانند درك كنند به اشتراك بگذاريد. مثلاً اگر اتفاقی بيفتد، ممكن است به آنها بگوييد كه خانه « امن» است، اما خانه فلانی مكان امن ديگری است كه می‌توانند از آن استفاده كنند.
مراقب علائم ترس و اضطراب فرزندان خود باشيد كه ممكن است نتوانند در كلمات بيان كنند
آيا فرزندان شما بيش از حد معمول به آغوش گرفتن و بوسيدن نياز دارند؟ آيا فرزندان شما بعد از اينكه فكر می‌كنيد از اين رفتار بزرگتر شده اند شروع به خيس كردن تخت يا مكيدن شست خود كرده‌اند؟ آنها ممكن است فشار ناشی از آنچه در دنيای اطرافشان می‌گذرد را احساس كنند. يك روانشناس یا رواندرمانگر کودک می‌تواند كمك كند.
از فرزندان خود كمک بگيريد
فقط به اين دليل كه فرزندان شما بسيار كوچك هستند، به اين معنی نيست كه نمی‌توانند كارهای مناسب سنشان را انجام دهند، حتی اگر اين كار خیلی ساده و جزئی باشد. اگر فرزندان شما بدانند كه نقشی دارند و می‌توانند كمك كنند، احساس كنترل و اعتماد به نفس بيشتری خواهند كرد.
همه چيز را در يك ديدگاه مثبت برای فرزندان خود قرار دهيد
فرزندان شما آن‌قدر در محیط نبوده‌اند كه بدانند همه چيز می‌تواند تغيير كند و جنگ‌ها پايان می‌يابد. اما آنها ممكن است قبلا چيز بد يا ترسناكی را تجربه كرده و بر آن غلبه كرده اند و شما می‌توانيد به زمانی كه قبلاً جرات داشته‌اند، اشاره كنيد.
برگردان به فارسی: دکتر سعید شاه‌زیدی، روان‌پزشک
گزارشگر : تحریریه پروژه ایران
# تگ ها
