شنبه ۳ آذر ۱۴۰۳ , 23 Nov 2024
چهارشنبه ۱۴ شهريور ۱۴۰۳ ساعت ۰۹:۱۷
کد مطلب : 427541
صادق درودگر: از دوستان توضیح بخواهند که چرا در مشهد به فکر منافع ملی نیستند؟

در بازی با ژاپن کشته دادیم؛ در قلعه‌ حسن خان فاجعه می‌شود!

پروژه ایرانی : صادق درودگر در گفتگو با خبرآنلاین درباره حواشی میزبانی تیم‌های ایرانی در مسابقات بین‌المللی صحبت کرد.
صادق درودگر، مدیرعامل سابق نساجی
صادق درودگر، مدیرعامل سابق نساجی
به گزارش پایگاه خبری پروژه ایرانی، در شرایطی که کمتر از ۲ هفته تا شروع مسابقات لیگ نخبگان آسیا باقی مانده، وضعیت میزبانی استقلال و پرسولیس به عنوان نمایندگان ایران در این رقابت‌ها مشخص نیست. ۲ ورزشگاه آزادی و تختی این روزها آماده برگزاری مسابقه نیستند و همین موضوع باعث شده استقلالی‌ها به سراغ ورزشگاه شهدای شهرقدس بروند. این ورزشگاه تنها ۱۲۵۰۰ نفر ظرفیت دارد و حتی برای برگزاری دیدارهای لیگ برتر ایران هم از شرایط مطلوبی برخوردار نیست ولی حالا قرار است میزبان رقابت‌های لیگ نخبگان آسیا شود. این تصمیم در شرایطی گرفته شده که ورزشگاه امام رضا (ع) مشهد کاملا شرایط برگزاری دیدارهای بین‌المللی را دارد ولی مشخص نیست که چرا از این ورزشگاه استفاده نمی‌شود. ورزشگاه امام رضا (ع) حتی برای دیدار ایران - قرقیزستان هم مورد استفاده قرار نگرفت تا صدای اعتراض امیر قلعه‌نویی هم بلند شود و حالا در آستانه دیدارهای مهم لیگ نخبگان این ورزشگاه خارج از دسترس است. این اتفاق درحالی رخ داده که برگزاری بازی در ورزشگاه شهدای شهرقدس ریسک زیادی دارد و ممکن در صورت ازدحام و شلوغی اتفاقات تلخی در آنجا رخ داد.
 
صادق درودگر، مدیرعامل سابق نساجی در گفتگوی اختصاصی با خبرآنلاین درباره جنبه‌های مختلف این موضوع صحبت کرده است که در ادامه آمده است:
 
اول از همه نظرتان درباره مخالفت مشهد برای میزبانی بازی‌های تیم ملی و استقلال و پرسپولیس در شرایطی که این شهر تنها ورزشگاه استاندارد کشور در شرایط فعلی را دارد، چیست؟
 
مسئولان استان خراسان رضوی و شهر مشهد و هیئت فوتبال، اداره کل ورزش و جوانان و مسئولان استانی نسبت به مسائل ملی باید توجه بیشتری داشته باشند و اهمیت بیشتری بدهند. آن‌ها یک تافته جدابافته و یک جای بزرگ‌تری از کشور ایران نیستند. اگر ورزشگاه امام رضا (ع) از بودجه آستان قدس رضوی هم ساخته شده باشد، خب پول آستان قدس از مردم تهیه شده و مردم آنجا پول داده‌اند و اجازه ندارند تیم ملی که برای مردم است را از استفاده این ورزشگاه محروم کند. این کار بسیار خطایی است و با دستورات دینی ما هم سازگار نیست. این موضوع بسیار زشت و زننده است که از آن سمت به برادران افغانی اجازه تمرین کردن و اردو زدن می‌دهند ولی به تیم ملی ایران نه. این حرکت بسیار مذموم و محکوم است و مسئولان تصمیم گیر باید پاسخگو باشند. در کشور باید دستگاه‌های ناظر مصمم باشند که از آن‌ها بازخواست کنند چرا به خواست مردم که موفقیت تیم‌ملی فوتبال ایران است پشت کرده اند و چرا مردم را از امکاناتی که متعلق به آن‌ها است محروم کردید. این اصلا کار درستی نیست مغایر منافع ملی و بر ضد منافع کشور، مردم و نظام است. استقلال و پرسپولیس باید در قلعه‌ حسن خان بازی کنند و کریستیانو رونالدو را آنجا ببرند؟ اگر شما کمی فرهنگ دینی داشته باشید، باید بگویید آن‌ها به مشهد بیایند و شهر امام رضا (ع) را ببینند و شما این را هم بلد نیستید. متاسفانه جاذبه که ندارید هیچ دافعه هم دارید!

آیا شهر قدس شرایط میزبانی مسابقات مهم لیگ نخبگان و حضور رونالدو را دارد؟ با توجه به ظرفیت کم ورزشگاه و شرایط جغرافیایی آن؟
 
من فکر نمی‌کنم شهرقدس مورد تایید نمایندگان AFC قرار بگیرد. من بعید می‌دانم با توجه به راه و وضعیت و فاصله‌اش از هتل و شرایط استادیوم و رختکن اجازه دهند.ما خودمان نباید به این امر تن دهیم، ضمن احترام به مردم خوب و خونگرم شهر قدس اصلا در شان ما نیست بازی آن استادیوم برگزار شود. خیلی متاسفم در شرایطی قرار گرفتیم که شرکت توسعه و تجهیز حتی نمی‌تواند ورزشگاه‌ها را نگه‌داری کند. آقای طلای عزیز ! از طلا بودن پشیمان گشته‌ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید. مدیریت شرکت توسعه و نگهداری حتی نتوانسته استادیوم آزادی را حفظ کند، با این وضعیت می‌خواستید استادیوم ۱۰۰ هزار نفری جدید بسازند. اگر قرار بود استادیوم آزادی ساخته شود، باید پلن مهندسی می‌گذاشتند و مرحله به مرحله درست می‌شد، نه اینکه یک دفعه تنها استادیوم بین المللی و استاندارد تهران که می‌تواند میزبانی درست داشته باشد را خراب کنیم و بخواهیم آن را دوباره بسازیم. این اصولی نیست. استادیوم در ۱۶-۱۷ ماه ساخته شده، ما الان ۲-۳ سال است می‌خواهیم مرمت کنیم. این زیبند کشور ما نیست و البته مجلس حتما باید برای حفظ نگهداری و مرمت اماکن ورزشی ملی بودجه کارشناسی و اصولی در نظر بگیرد. ما این همه سال یک مهندس در شرکت تجهیز نیاوردیم بعنوان مدیر مجموعه انقدر مهندس خبره داریم، یکی نمی‌توانست اینجا کار کند؟ افراد بزرگی داریم که در مهندسی ورزشی اطلاعات خوبی دارند. مثل آقای امید قرچه‌لو که در ایرانمال کار می‌کند و اطلاعاتش از ورزشگاه‌ها بی‌نظیر است. چرا از این آدم‌ها استفاده نمی‌کنیم که تحول ایجاد کنند؟ ببینید من حرف آخر را می‌زنم. ما آدم‌های متخصص و تحول‌گرا می‌خواهیم و آدم‌هایی که فقط خودشان را از نظر سیاسی عرضه کنند به درد ورزش نمی‌خورند. آدم‌ها معقول، متعهد و متخصص می‌خواهیم.
 
آیا در صورت میزبانی شهرقدس نگرانی در خصوص رخ دادن اتفاقات تلخ مثل بازی ایران - ژاپن وجود ندارد؟
 
در بازی ایران و ژاپن هم به خاطر ورود بعضی از مسئولین با یک داربست مردم را جدا کردند و چندین کشته دادیم. آن هم در استادیوم آزادی بود. در شهرقدس که فاجعه می‌شود. می‌دانید چقدر از مردم هم از دیدن بازی محروم می‌شوند؟ این بازی‌ها برای این برگزار می‌شود که مردم در استادیوم ببینند و لذت ببرند. بازیکن و مربی و مردم لذت ببرند و یک تصویر زیبایی از استادیوم در آسیا و جهان نمایش داده شود. در شهرقدس خطرهای زیادی مردم و فوتبال را تهدید می‌کند. کمترین بهره و بلیت‌فروشی را برای ما دارد و کمترین زیبایی را در استادیوم‌های ایران دارد. ما می‌خواهیم لیگ نخبگان را در ورزشگاهی برگزار کنیم که بازی‌های لیگ یک و ۲ را در آن برگزار نمی‌کنیم. ما کشوری هستیم که یا چهلستون می‌سازیم، یا بیستون.

بیست‌ستون بلد نیستیم بسازیم! یا اصلا در آنجا بازی برگزار نمی‌کنیم، یا لیگ نخبگان برگزار می‌کنیم که خیلی بد است و بی‌برنامگی ما را نشان می‌دهد.
 
به نظر شما این شرایط فعلی را چگونه می‌توان مدیریت کرد؟
 
من اگر مسئولیتی در این حوزه داشتم، به هیچ عنوان اجازه نمی‌دادم بازی در شهرقدس برگزار شود چون بازتاب فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اخلاقی و همچنین از نظر شان و منزلت ورزش کشور در آسیا برای ما آسیب‌زاست. 
 
به نظرتان اصلا ریشه رخ دادن چنین بحرانی از کجاست؟ اینکه در کل ایران ورزشگاه خوب پیدا نمی‌شود!
 
بحران موجود، بحران مدیریت است. بحران نبود استراتژی در ورزش کشور است. در دوره آقای مهرعلیزاده طرح جامعی برای ورزش نوشته شد و مصوب هیات وزیران شد اما آقای علی‌آبادی آمد و آن را کنار گذاشت ولی آن حداقل می‌توانست پایه‌ای باشد که ببینیم ورزش چه نیازهایی دارد و براساس آن طرح نظام جامع ورزش کشور، آن را اصلاح کنیم و نیازسنجی کنیم. ما در ورزش پژوهش نداریم و روزمرگی داریم. ما یک نگاه بلندنظرانه و آینده‌نگرانه در ورزش نداریم. در یک‌کلام ما اصلا ارزش و جایگاه ورزش را در عرصه‌های بین‌المللی و زندگی مردم نمی‌فهمیم.
گزارشگر : تحریریه پروژه ایران
https://theiranproject.com/vdcay0ny649num1.k5k4.html
نام شما
آدرس ايميل شما