پروژه ایرانی : بسیاری از بازماندگان سکته مغزی با ناتوانیهای طولانی مدت مواجه میشوند که نیازمند مراقبتهای ویژه و توانبخشی مداوم است و فیزیوتراپی نقش حیاتی در بهبودی و توانبخشی بیماران سکته مغزی دارد.
به گزارش پایگاه خبری پروژه ایرانی، عبدالرحمان اهوازیان، عضو انجمن فیزیوتراپی ایران با بیان مطالب فوق میافزاید: سکتههای مغزی اغلب منجر به ناتوانیهای قابل توجهی میشوند، از جمله ضعف عضلانی، از دست دادن هماهنگی و کاهش تحرک. فیزیوتراپیستها با بازماندگان سکته مغزی کار میکنند تا به آنها کمک کنند تا قدرت خود را بازیابند، تعادل خود را بهبود بخشند و تواناییهای عملکردی کلی خود را افزایش دهند. از طریق تمرینات و تکنیکهای درمانی تخصصی، فیزیوتراپی به بازگرداندن استقلال و بهبود کیفیت زندگی بیماران سکته مغزی میپردازد.
وی ادامه میدهد : یکی از مزایای اصلی فیزیوتراپی برای بیماران سکته مغزی، بهبود عملکرد حرکتی است. پس از سکته مغزی، بسیاری از بیماران دچار همیپلژی یا همیپارزی میشوند که شرایطی هستند که با فلج یا ضعف در یک طرف بدن مشخص میشوند. فیزیوتراپیستها از تمرینات متنوعی برای تقویت عضلات، بهبود هماهنگی و افزایش دامنه حرکتی استفاده میکنند. این تمرینات برای کمک به بیماران در یادگیری مجدد حرکات اساسی و انجام فعالیتهای روزمره مانند راه رفتن، لباس پوشیدن و خوردن بسیار حیاتی هستند.
این فیزیوتراپیست تاکید میکند : فیزیوتراپی همچنین به مسئله اسپاستیسیته، که یک مشکل شایع پس از سکته مغزی است، میپردازد. اسپاستیسیته باعث انقباض غیر ارادی عضلات میشود که منجر به سفتی و درد میشود. فیزیوتراپیستها از تمرینات کششی، درمان دستی و سایر روشها برای کاهش سفتی عضلات و بهبود انعطافپذیری استفاده میکنند. با مدیریت اسپاستیسیته، فیزیوتراپی به جلوگیری از عوارض ثانویه مانند انقباضات و تغییر شکل مفاصل کمک میکند که میتوانند تحرک و راحتی بیمار را بیشتر محدود کنند.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از جنبههای مهم فیزیوتراپی، ترویج نوروپلاستیسیته یا توانایی مغز در سازماندهی مجدد از طریق ایجاد اتصالات عصبی جدید است، میافزاید: فیزیوتراپی با استفاده از تمرینات تکراری و وظیفهمحور به تشویق نوروپلاستیسیته میپردازد. فعالیتهایی که تقلید از وظایف روزمره دارند، به تحریک مغز و ترویج بازیابی عملکردهای از دست رفته کمک میکنند. این فرآیند برای بازیابی مهارتها و بهبود نتایج عملکردی کلی بسیار حیاتی است. هر چه فیزیوتراپی زودتر پس از سکته مغزی آغاز شود، احتمال تغییرات مثبت نوروپلاستیک بیشتر خواهد بود.
دبیر اسبق انجمن علمی فیزیوتراپی ایران همچنین میگوید: علاوه بر بهبودی جسمی، فیزیوتراپی نقش مهمی در بهبود روانی بیماران سکته مغزی نیز ایفا میکند. مسیر بهبودی میتواند از لحاظ ذهنی چالشبرانگیز باشد و اغلب منجر به احساسات ناامیدی، افسردگی و اضطراب میشود. فیزیوتراپیستها با ارائه حمایت عاطفی و انگیزهبخشی، به بیماران کمک میکنند تا اهداف واقعبینانه تعیین کنند و پیشرفت خود را جشن بگیرند. این رویکرد جامع نه تنها به توانبخشی جسمی کمک میکند، بلکه اعتماد به نفس بیمار و سلامت روانی او را نیز افزایش میدهد و به دید مثبتتری از مسیر بهبودی منجر میشود.