هر واقعهی بزرگ تاریخی موجبِ بازگشت به خودِ تاریخ است. مثل یک آینهی تاشو که تصویرش را روی خودش (منتها با کمی تفاوت) منعکسی میکند. حادثهای که در زمانی رخ میدهد، و زندگیِ ملّتی را زیر و رو میکند، مسائل تازهای را هم در برابر همه قرار میدهد که مجبورند با آن دستوپنجه نرم کنند، یا از پس آنها برآیند و مهارشان کنند، یا با آنها کنار بیایند و تسلیم بشوند....
امروز، بیستم دیماه، که تولد مسکوب است بهانه میکنم برای یادکردِ ـــبه تفریق از وبلاگ و کانال قدیم ولی پیوستهـــی شاهرخ مسکوب که روزی نوشته بود «هرچه پیشتر میروم، تنهاتر میشوم. گمان میکنم به روز واقعه باید خودم، جنازهام را به گورستان برسانم.