پروژه ایرانی : رئیس انجمن جامعهشناسی ایران از دستور شهردار ی تهران برای تخلیۀ ساختمان این نهاد انتقاد کرد.
به گزارش پایگاه خبری پروژه ایرانی، رئیس انجمن جامعهشناسی ایران از دستور شهرداری تهران برای تخلیۀ ساختمان این نهاد انتقاد کرد:
انتشار خبری مبنیبر اولتیماتوم شهرداری تهران به «انجمن جامعهشناسی ایران» برای تخلیه ساختمانی که در آن کلاسهای آموزش عمومی علوم اجتماعی برگزار میکند، موجی از نگرانی را در علاقهمندان به علوم اجتماعی برانگیخته است. شهرداری تهران که در سال ۱۳۹۲ ساختمانی در محله یوسفآباد تهران را در اختیار انجمن جامعهشناسی قرار داد تا ضمن حمایت از این نهاد فرهنگی و آموزشی، از ظرفیتهای آن برای حل مشکلات شهر و تعالی زیست اجتماعی شهروندان بهرهمند شود، هماکنون با تصرف ساختمان مذکور در حال ارسال این پیام است که زیست فرهنگی و اجتماعی شهروندان برای مدیران جدید شهرداری اهمیت ندارد. سعید معیدفر، رئیس انجمن جامعهشناسی ایران در اینباره به «پیام ما» گفت که آنها با ارسال نامهای اعلام کردند که انجمن جامعهشناسی برای واگذاری ساختمان تا اواسط تیرماه مهلت دارد و در صورت عدمواگذاری تا این تاریخ، شبانه و با مامور هجوم میآورند و وسایل انجمن را به خیابان میریزند. جزئیات این موضوع را در گفتوگوی زیر میخوانیم.
در چند روز اخیر خبری در رسانهها منتشر شد که شهرداری تهران در حال فشار آوردن به انجمن جامعهشناسی ایران است که ساختمانی در محله یوسفآباد تهران را تخلیه کند. ماجرا چیست؟
در سال ۱۳۹۲ شورای شهر وقت تهران تصویب کرد که برخی ساختمانهای خالی متعـلق به شـهرداری تهران را در اختیار نهادهـای فرهنگی و مدنی قرار دهند تـا با حمـایت از فعالیت آنها گامی بهسـوی اعـتلای شهر از نظر فرهنگی و اجتماعـی برداشـته شـود. سـاختـمـانی در مـحله یـوسـفآبـاد تـهـران نیـز بــه انـجمـن جامعهشناسی ایران تحویل داده شد.
در آن برهه شهرداری و شورای شهر تهران جایگاه خود را فراتر از متولی مدیریت فیزیکی شهر تعریف کرده بودند و به ارتقای نهادهای اجتماعی در تهران توجه داشتند. همین نگرش سبب شد که بین شهرداری و انجمنهای فرهنگی ارتباط خوبی شکل بگیرد و انجمن جامعهشناسی نیز ظرفیتهای خود را برای کمک به شهر بهکار گرفت.
در این دوره، انجمن جامعهشناسی با بهرهگیری از فضای کار جدیدی که در اختیار آن قرار گرفته شده بود سیاست جدیدی اتخاذ کرد و مرکز آموزشهای تخصصی انجمن به بسط حوزه آموزش و فعالیت پودمانی مبادرت ورزید تا عموم مردم نیز با صرف هـزینههای حداقلی بتوانند در کلاسها شـرکت کنند و دانش و تجربه خود را ارتقا دهـند. هماکنون سـاخـتـمـان یـوسـفآبـاد انـجـمـن جامعهشناسی محور فعالیت کانونها و انجمنهایی است که هر کدام به آموزش حوزههای مورد نظر خود مشغول است.
در دوره جدید شهـرداری تهران، دستور تخلیه ساختمان یوسـفآباد به انجمن جامعهشناسی ابلاغ شد.
مدیریت شهرداریها هر چهار سال یکبار تغییر میکند. اما آیا آنها میتوانند توافقهای گذشته را یکطرفه ملغی کنند؟
ابتدا برآورد مـا این بود که چون طرح اعطای ساختـمان به نهـادهای مدنی، اجتـماعی و فـرهنگی در شورای شهر تصویـب شـده است، از نظـر قانونی شهرداری تهران نمیتواند اقدام موثری در این رابطه کند و حکم تخلیه نامعتبر است، اما بعد متوجه شدیم شهرداری با مخفی کاری مقدمات کار را فراهم کرده است. ظاهرا در سال ۱۴۰۱ شورای شهر تهران طـی یک نامه به شهرداری تهران اعلام کـرده بود که شهرداری با بررسی ساختـمانهای واگـذارشده به نهادهای مدنی، کمیسیونی با حضور این نهادها تشکیل داده و گزارشی از عملکرد آنها ارائه دهد و درصورت بلااستفاده بودن مراکز، ساختمانها با درنظر گـرفتن یک مهلت دو ساله پس گرفته شـوند. اما شهرداری تـهران بهجـای آنـکه با انجـمنها وارد گفتوگو شود، اساسا وجود چنین نامهای را پنهان کرد تا مهلت دو ساله در سکوت و بدون اطلاع انجمنها سپری شود و پس از آن با حکم تخلیه به آنها فشار وارد کند.
آیا از فرصت اعتراض به این حکم استفاده کردید؟
انجمن جامعهشناسی ایران در سال ۱۴۰۱ نامهای به معاونت اجتماعی شهرداری نوشـت و سپـس با معاونت اجتماعی شهردار منطقه ۶ جلسهای برگزار شد و ما در جلسه با آنها شرکت کردیم. در این جلسه توافق کردیم که در ازای بهرهبرداری از ساختمان، انجمن جامعهشناسی ایران پروژههای پژوهشی و آموزشی را برای تقویت هویت شهروندی تعریف کند. اما پیش از آنکه بتوانیم از فرصت رایزنی استفاده کرده و راهحلی را به نتیجه برسانیم و مشکل را رفع کنیم، شهرداری باز هم نامهای ارسال کرد که حکم تخلیه پابرجاست و اگر تا میانه تیرماه ساختمان تخلیه نشود، شبانه با مـامور میآیند و وسـایل انجـمن را از ساختمان بیرون میریزند.
شهرداری تهران سال گذشته نیز در موردی مشابه تلاش کرد ساختمان خانه اندیشـمندان علـوم انسـانی را از آنها بگیرد، اما چون زودتر از مهلت دو ساله مقررشده تـوسط شـورای شـهر تهران اقدام کرد، با شکایت خانه اندیشمندان علوم انسانی روبهرو و سرانجام محکوم شد. برآورد ما در انجمن جامعهشناسی این است که شهرداری تهران پس از شـکست از خـانه اندیشمندان علوم انسانی صبر پیشه کرد تا دو سال فرصت شورای شهر سپری شود و بعد برای تخلیه انجمن جامعهشناسی ایران اقدام کند.
این اقـدام شـهرداری تـهران چه پـیامدهـایی بـرای تهـران و انجـمن جامعهشناسی ایران دارد؟
اعتماد انجـمن جامعهشناسی به شورای شهر و شهرداری تهران موجـب شد که انجمن هزینههای هنگفتی را برای تجهیز سـاختـمان یوسـفآبـاد به وـسایل سرمایشی و امکانات آموزشی انجام دهد. اکنون که شهرداری تهران در اقدامی غیرمنتظره تصمـیم بـه تخلـیه ایـن ساخـتمان گـرفـته اسـت، انـجـمن جامعهشناسی ایران متحمل خسارت سنگینی میشود. رفتار شهرداری تهران به گونهای است که گویا شهر یک ملک و کالای غنیمتی برای گروهی خاص است و مدیران فعلی شهرداری بهجای ایفای رسالت خدماترسانی، به برخورد مالکانه رو آوردهاند.
بهنظر مـیرسـد کـه شـهرداری تهران علاقهای به رسیدگی به حیات اجتماعی و فرهنگی شهـر ندارد و به نهادهای مـدنی و فرهـنگی بیتوجهی میکند. حـال آنکه شهر فـقط یک بعد مادی نـدارد و فضایزیسـت انسانها است و زیـست اجتماعی افـراد در شهر مهم است. اساسا باید به شـهر بهعنوان یک موجـود زنده که حیـات اجتماعی و فـرهنگی دارد نگـاه کرد. شهر جایی نیسـت کـه صـرفا چند خیابان و خانه داشته باشد و مـشکلاتش در زباله و ترافیک خلاصه شود. اقداماتی از قبیل فشار به انجمنها و نهادهای فرهنگی به این معنا است که انسان و اجتماعات مـحلی تـهران از سوی شهرداری نادیده گرفته میشـوند. شـهری مثـل تهران با آسیـبهای اجتـماعی فراوانی دست و پنـجه نـرم مـیکند و عـلاوهبر مسائل اجتـماعی و فـرهنگی، مسائـل محیط زیستی مثـل آلـودگی هوا، آلودگی آب، پسمـاند و... نیز در این شهر وجود دارد. اگـر شهـرداری تـهران بـه این مسائل توجه نکند، در نهایت مدیـریت فیزیکی شهر نیز مختل خواهد شد.